Akademia Przyrodnicza doświadczenie radości
Najlepsze wrażenia z Akademią Przyrodniczą
Pasja obserwowania ptaków połączona z doskonałą znajomością terenu zapewnia ekscytujące przeżycia każdego poranka. Aktywny odpoczynek na świeżym powietrzu w gronie kilku osób jest okazją do nawiązania relacji i poznania niepowtarzalnej przyrody Roztocza.
Zarejestruj sięCiesz się obserwacją ptaków z Akademią Przyrodniczą
Obserwacja ptaków o poranku to prawdziwe emocje i pozytywna energia na cały dzień. Birdwatching połączony z jazdą na rowerze uskrzydla umysł i ciało. To elitarne zajęcie jest osiągalne dla każdego z nas.
Nadchodzące wyprawy
Proponujemy wyprawy rowerowe (Bird&Bike) i wyprawy terenowe (Bird&Car), które zapewniają obserwacje najciekawszych gatunków ptaków występujących na Roztoczu. Oferta jest na bieżąco modyfikowana i uwzględnia zmiany w liczebności poszczególnych gatunków ptaków, związane z ich biologią oraz aktualne warunki w środowisku.
Migracje jesienne ptaków 04.11
Migracje jesienne ptaków 05.11
Migracje jesienne ptaków 06.11
Migracje jesienne ptaków 07.11
Migracje jesienne ptaków 08.11
Migracje jesienne ptaków 09.11
Newsy z Roztocza
Dzięcioł białogrzbiety (Dendrocopos leucotos)
Dzięcioł białogrzbiety to jeden z 10 dzięciołów występujących w Polsce. Zamieszkuje podmokle lasy mieszane, często w pobliżu rzek i jezior gdzie występują martwe i próchniejące drzewa liściaste. Gatunek rzadki w naszym kraju, gdyż jest silnie związany ze starymi drzewostanami, a te są systematycznie usuwane z gospodarczych lasów. Jego liczebność szacuje się na około 500 par. Dzięcioł białogrzbiety ma charakterystyczną białą plamę na grzbiecie. Poza tym ma dłuższą niż dzięcioł duży szyję i mocny dziób. Spód ciała jest kreskowany, podogonie czerwonawe a brzuch różowawy, na skrzydłach ma białe prążki. Na głowie samca występuje czerwona czapeczka, której brak u samicy (na zdjęciu). Dzięcioł białogrzbiety, podobnie jak inne dzięcioły żywi się larwami, których poszukuje w martwym drewnie, systematycznie odłupując kawałki kory lub miękkiego drewna. Obserwacja tego rzadkiego gatunku dzięcioła na Roztoczu to wielka radość dla obserwatorów ptaków.
Czajka - pierwszy zwiastun wiosny
Czajka (Vanellus vanellus) jest ptakiem wędrownym, który przylatuje do nas na przełomie lutego i marca zwiastując nadchodzącą wiosnę. Natomiast jej pierwsze odloty na zimowiska odbywają się już w czerwcu ale szczyt migracji przypada na październik i listopad. Podczas migracji czajki odpoczywają na polach, odsłoniętym dnie zbiorników wodnych lub na piaszczystych wyspach w dolinach rzek. Często do stad czajek dołączają szpaki lub siewki złote. Ptaki te kierują się na zimowiska położone w Europie Zachodniej oraz w basenie Morza Śródziemnego. Czajka to coraz rzadszy ptak krajobrazu rolniczego. Liczebność tego gatunku spada w związku ze wzrostem intensyfikacji i chemizacji rolnictwa (zanikanie pastwisk, osuszanie podmokłych łąk itp.). Jednocześnie, zbyt wczesne koszenie łąk nie pozwala na wychowanie młodego potomstwa. Dodatkowo niszczenie gniazd czajek przez drapieżniki (koty, lisy, norki amerykańskie, wrony siwe) jest przyczyną strat w lęgach. Obserwacja stad czajek wiosną na Roztoczu to niezwykły spektakl, który podkreśla walory przyrodnicze tego regionu.
Sóweczka (Glaucidium passerinum) - najmniejsza sowa w Polsce
Sóweczka to najmniejsza sowa występująca w Polsce. Jej liczebność wynosi około 1000 -1500 par. Sóweczka jest spotykana w południowej, południowo-zachodniej, północno-wschodniej części kraju. Mimo swoich niewielkich rozmiarów jest postrachem wśród drobnego ptactwa w lasach i borach gdzie gniazduje, ponieważ potrafi schwytać ofiarę większą od siebie. Poluje na drobne ptaki wróblowe (sikory, zięby) oraz na drobne ssaki, takie jak myszy i norniki. Jest aktywna w ciągu dnia. Butuje borach świerkowych, mieszanych z przewagą starych dziuplastych drzew. Zajmuje dziuple po dzięciołach wykute w żywych lub martwych drzewach. Jej lęgi odbywają się na przełomie kwietnia i maja. W okresie wysiadywania jaj samiec dostarcza pożywienie samicy. Naturalnymi wrogami sóweczki są: puszczyk, puszczyk uralski, krogulec, jastrząb. Gatunek ten jest objęty objęty ochroną gatunkową ścisłą i obowiązuje całoroczna strefa ochronna w promieniu 50 m od gniazda. Największym zagrożeniem dla siedlisk sóweczki jest rabunkowa gospodarka leśna, usuwanie dziuplastych drzew, nie kontrolowane prace leśne wykonywane w okresie lęgowym w pobliżu dziupli oraz upraszczanie przestrzennej struktury drzewostanu. Na Roztoczu jest coraz mniej kompleksów leśnych odpowiednich dla tego gatunku, a istniejące do tej pory kurczą się poprzez systematyczną wycinkę drzew.
Jemiołuszka (Bombycilla garrulus) - zimowy gość z północy
Jemiołuszka (Bombycilla garrulus) to pięknie ubarwiony ptak, który przylatuje do Polski na zimę. Pojawia się późną jesienią, a odlatuje w marcu lub kwietniu. Jemiołuszki zamieszkują tajgę w rozległych lasach iglastych i mieszanych krajów skandynawskich i tam wyprowadzają jeden lęg w roku. Na szczycie głowy jemiołuszki znajduje się wyraźny trójkątny czub z szarobrązowych piór, będący jakby przedłużeniem czoła. Zarówno samce, jaki i samice są podobnie aksamitnie ubarwione. Ptaki te żyją w stadach po kilkadziesiąt sztuk. Ich obecność zdradza charakterystyczny dźwięk, podobny do dzwoneczków. Jak nazwa wskazuje ptak ten żywi się przede wszystkim owocami jemioły, ale chętnie zjada również inne owoce (jarzębiny, głogu, ligustru, tarniny, dzikiej róży, śnieguliczki, kruszyny, jałowca, cisu, kaliny koralowej). Zwykle możemy zaobserwować, jak ptaki te siedzą po kilkanaście na jednej gałęzi i pałaszują owoce jemioły. Trawienie połkniętych owoców w całości twa krótko a niestrawione resztki pokarmu (w tym nasiona) zostają wydalone, co przyczynia się do rozsiewania nasion różnych roślin. Często można je obserwować kiedy piją wodę z rzek, a gdy większość wód jest zamarznięta, to zajadają śnieg. Na Roztoczu jemiołuszki obserwowane są corocznie, głównie pod koniec zimy i stanowią wielką atrakcję dla obserwatorów ptaków.
Strona 4 z 22