Akademia Przyrodnicza doświadczenie radości
Pasja obserwowania ptaków połączona z doskonałą znajomością terenu zapewnia ekscytujące przeżycia każdego poranka. Aktywny odpoczynek na świeżym powietrzu w gronie kilku osób jest okazją do nawiązania relacji i poznania niepowtarzalnej przyrody Roztocza.
Zarejestruj sięCiesz się obserwacją ptaków z Akademią Przyrodniczą
Obserwacja ptaków o poranku to prawdziwe emocje i pozytywna energia na cały dzień. Birdwatching połączony z jazdą na rowerze uskrzydla umysł i ciało. To elitarne zajęcie jest osiągalne dla każdego z nas.
Nadchodzące wyprawy
Proponujemy wyprawy rowerowe (Bird&Bike) i wyprawy terenowe (Bird&Car), które zapewniają obserwacje najciekawszych gatunków ptaków występujących na Roztoczu. Oferta jest na bieżąco modyfikowana i uwzględnia zmiany w liczebności poszczególnych gatunków ptaków, związane z ich biologią oraz aktualne warunki w środowisku.
Migracje jesienne ptaków 04.11
Migracje jesienne ptaków 05.11
Migracje jesienne ptaków 06.11
Migracje jesienne ptaków 07.11
Migracje jesienne ptaków 08.11
Migracje jesienne ptaków 09.11
Newsy z Roztocza
Młoda orzechówka (Nucifraga caryocatactes)
Orzechówka występują niezwykle rzadko na Roztoczu. Ten ptak zamieszkuje górskie i borealne lasy iglaste (sosnowe, limbowe jodłowe, mieszane) w Karpatach i Sudetach oraz na rozproszonych stanowiskach w innych częściach Polski. Dorosły ptak ma całe ciało brunatne z białymi plamkami w kształcie kropek, a na głowie ciemnobrunatną czapkę. Skrzydła ma czarne a podogonie białe. Orzechówka jest ptakiem wszystkożernym. Jej głównym pokarmem są nasiona z szyszek, orzechy laskowe, żołędzie, czasem mięsiste owoce, a latem drobne bezkręgowce. Obserwowana od kilku lat para orzechówek na Roztoczu wreszcie doczekała się swojego potomstwa. Jak widać na zdjęciu, młoda orzechówka dorównuje wielkością dorosłym ptakom i potrafi już głośno hałasować. Jej upierzenie jest nieco jaśniejsze niż ptaka dorosłego i jasne plamki na brzuchu nie są jeszcze wyraźne. Orzechówki odzywają się twardym, skrzeczącym głosem charakterystycznym dla tego gatunku. Spotkanie młodych orzechówek na Roztoczu to niecodzienne wydarzenie dla obserwatorów ptaków.
Rodzina srokoszy (Lanius excubitor)
Łąka to jedno z ciekawszych miejsc do obserwacji ptaków, szczególnie wiosną i latem. Wczoraj podczas wyprawy rowerowej było fantastyczne spotkanie z rodziną srokoszy/Great Grey Shrike (Lanius excubitor). Najpierw pokazała się para rodzicielska srokoszy, która czuwała w pobliżu ukrytych w młodej sośnie dwóch podlotów srokoszy. Młode ptaki, co było dla mnie zadziwiające, nieruchomo siedziały ukryte pomiędzy młodymi pędami sosny, co stworzyło doskonałą okazję do zrobienia filmu. Jak wiadomo, ich zachowanie związane jest z zachowaniem ich własnego bezpieczeństwa. To była niezwykle emocjonująca obserwacja. Srokosz, jest ptakiem drapieżnym obecnym na Roztoczu przez cały rok. Poluje na duże ofiary, takie jak myszy czy drobne ptaki. Ma zwyczaj gromadzenia zapasów pokarmu, który nabija na kolce ciernistych krzewów.
Pójdźka (Athene noctua)
Pójdźka to coraz rzadziej występująca sowa w Polsce. Jej liczebność szacuje się na około 1000 par. Jest objęta ścisłą ochroną gatunkową i wymaga ochrony czynnej. Jest symbolem bogini Ateny, stąd jej łacińska nazwa. Ptaki te licznie gnieździły się w załomach murów Akropolu, wierzono więc, że Atena używała ich jako swoich posłańców. Pójdźka najbardziej aktywna jest o zmierzchu i o świcie. Często można wypatrzyć ptaki wygrzewające się w promieniach słonecznych na kominach, dachach czy drzewach. Pójdźki żerują na otwartym krajobrazie rolniczym. Na wilgotnych terenach żywią się dżdżownicami, a jeśli zaś siedlisko jest stosunkowo suche to ich pożywieniem są większe owady. Pójdźki odżywiają się także gryzoniami, a w zimie również drobnymi ptakami. Wypluwki pójdźki najczęściej można znaleźć w pobliżu gniazda, a także pod czatowniami i w miejscach odpoczynku. Głos pójdźki przypomina miauczenie kota (na filmie). Zagrożeniem dla pójdźki jest uszczelnianie budynków i wycinanie starych dziuplastych drzew. Nadużywanie środków ochrony roślin i nawozów sztucznych na polach zabija dżdżownice i owady, które są głównym pokarmem pójdźki w okresie lęgowym. Gatunek ten potrzebuje pastwisk i łąk z niską roślinnością, które są regularnie koszone lub wypasane przez bydło. Jej liczbę ograniczają kuny domowe i koty, które są dużym zagrożeniem, szczególnie dla młodych ptaków.
Zaganiacz (Hippolais icterina)
Zaganiacz to żółtawo-oliwkowy ptaszek z pomarańczowym wnętrzem dzioba, który należy do rodziny trzciniaków. Zamieszkuje: parki, sady, ogrody, zadrzewienia nadrzeczne i śródpolne. Czasem jest widywany w olsach, parkach, zdziczałych sadach i na cmentarzach. Jego barwy maskują go wśród listowia i bardzo trudno go wypatrzeć pośród roślinności. Kiedy samiec śpiewa, to zajmuje eksponowane gałęzie, tak by był dobrze słyszany w swoim rewirze. Każdy zaganiacz śpiewa trochę inaczej, bo ma w pamięci głosy ptaków, które spotykał na zimowisku w Afryce i w drodze na lęgowisko. Jego pieśń zawiera kilka fraz, które ptak głośno powtarza, wplatając fragmenty zasłyszanych utworów, a nawet odgłosy lokalnej cywilizacji. Zaganiacze dużo krócej przebywają na terenach lęgowych niż na zimowiskach. Do Afryki południowej ptaki te odlatują już w końcu sierpnia, czasami na początku września. W ostatnich czasie obserwuje się wahania liczebności tego gatunku. Pozostawiając śródpolne zadrzewienia i zagajniki tworzymy siedlisko dla tych pięknie śpiewających ptaków.
Strona 2 z 22